KONIEC

Ugh, nie wiem jak zacząć tę notkę… Już od jakiegoś czasu piszecie do mnie z pytaniami o to, kiedy kolejny rozdział. Co prawda rzadko to robicie, ale się zdarza i naprawdę mi miło iż są osoby, które jeszcze czekają na jakieś opowiadania ode mnie i smutno mi za razem, że muszę Was zawieźć. W poprzedniej notce pisałam o przerwie, mając nadzieję, że pomoże mi w przywróceniu weny. Miałam sporo planów, jeszcze więcej pomysłów, ale mniej czasu. Próbowałam pisać dalej. Nie raz i nie dwa, ale dopóki wena nie wróci tak w pełni, to nic z tego nie  wyjdzie. Miałam dokończyć „Heart”, naprawdę niewiele mi zostało, ale boję się, że bez weny ostatnie rozdziały stanął się totalną porażką. Będą suche i bez „tego czegoś”. Nie chcę tak. Nie chcę też, abyście czekali dalej, bo nawet ja sama stałam się zmęczona ciągłym czekaniem. Dlatego ostatecznie postanowiłam zamknąć blog. Mimo to nie kończę z pisaniem.  Kocham pisać, tworzyć nowe opowiadania i wrócę do tego nie raz i nie dwa, ale to, kiedy moja wena już w pełni znowu we mnie zasiądzie.

Nie usunę tego bloga, ani tym bardziej zamieszczonych tu opowiadań. Może znajdą się nowe osoby, które będą chciały je przeczytać albo ktoś z Was zechce wrócić do przygód Taemina i Minho, które udało mi się stworzyć. Jeśli wena wróci i stworzę coś, to na pewno umieszczę to tutaj. Może ktoś z Was czasem zajrzy i wtedy odkryje nowe opowiadanie.  Póki co, to się żegnam. Dziękuję Wam wszystkim, że czekaliście na kolejne rozdziały, wspieraliście mnie i przeżywaliście wraz ze mną wszystkie perypetie Taemina, Minho, Jonghyuna, Key, Onew. Nawet się BangLo jakieś trafiło i KaiSoo.

Jesteście kocham, naprawdę.

Przepraszam jeszcze raz. Żegnajcie.

Sherleen.